How are you?

How are you?' 'Fine, thank you!' 'How are yóu?' 'Fine, thank you!'
Zo beginnen hier alle ontmoetingen. Of er nou een gesprekje volgt of niet. Je loopt de winkel binnen en de eerste de beste dame of heer van de winkel die je tegenkomt vraagt hoe het met je gaat. Maar ook als je op het terrein van de camp loopt en iemand van net personeel tegenkomt: 'How are you?' enzovoort. Bij de kassa, een schoonmaakster die passeert, een buurman die voorbij loopt altijd hetzelfde riedeltje. En geinteresséérd dat ze zijn in je welzijn ...

Maar we hebben vandaag weer nieuwe dieren gespot: leeuwen en gieren. Als er ergens in het park leeuwen te zien zijn, kan je dat niet ontgaan: er staan dan een stuk of 10 auto's stil op de weg, en alle mensen turen door een camera of een verrekijker (dat laatste is helemaal niet nodig, want zo'n beest zit gewoon dichtbij).

Vanmorgen worden we om half zeven wakker van een storm die de deuren deed rammelen. Maar het werd een prachtige dag. We haalden gelukkig de 40 graden niet, maar wel 36. Dus even afkoelen in Satara camp waar we rond het middaguur aankwamen. Weer een leuke rondavel met binnen twee bedden, badkamer met douche en buiten een keukentje. Ernaast een cactusboom en ervoor een boabab.

Nederland is ver weg. In Kruger is geen wifi. We weten niet wat er gebeurt, we lezen geen nieuws. We zijn echt heel ver weg!