Alles went
Door: Bert
Blijf op de hoogte en volg Bert en Jannie
09 Oktober 2016 | Zuid-Afrika, Hazyview
Dag 12
Gisteravond uit eten geweest. 'HowareyouFineHowareyoyFineThanks. Binnen 2 minuten ben ik terug en dan moet u weten wat u wilt drinken.' Juffrouw Haaibaai bedient ons. Jannie bestelt kip met 'prawns', weet zij veel dat dat garnalen zijn. En ik (lokaal gekweekte) haai. Ja, hier is alles anders: hier eten mensen haaien in plaats van andersom. Als ik mijn haai op heb en Jannie de kip en we ons bestek neerleggen worden de borden (inclusief de garnalen) al vinnig onder onze neus vandaan gehaald.
Zo gaat dat hier steeds: je moet minstens een half uur wachten op je gerecht en na je laatste hap wordt je geacht meteen te vertrekken. Je moet hier dus vóór- in plaats van nátafelen. De prijzen zijn hier gunstig. Voor een hoofdgerecht inclusief drankje betaal je ongeveer 150 rand / ruim 10 euro.
In mijn enthousiasme over onze hof van heden meldde ik gisteren dat we een jacouzie hadden, maar het is slechts een bubbelbad. Ach, scheelt 60 cm in hoogte. Voordeel dat ik er nu in kon líggen.
Toen we gisteravond thuiskwamen kreeg ik echt een oerwoudgevoel: wat een 'lawaai' van vogels, krekels en insecten. De hele lucht was ermee gevuld. Je moest zelfs wat harder praten om elkaar te verstaan. Gelukkig dat we het geluid met deuren konden afsluiten. 's Morgens bij het licht worden bleek de volumeknop teruggedraaid. Zondag. Rustdag. (En Ezra is jarig, de felicitaties helemaal uit Afrika!)
We luisteren een Afrikaanse preek in de auto, op weg naar mooie uitzichtpunten in de buurt, gelegen aan de Panoramaroute. We kunnen de preek goed volgen. Een degelijke, waarschuwende preek over het geloof van Nebukadnessar. Een oproep tot een lévend geloof, nu het nog kan en tot verootmoediging.
Hoogtepunten waren wel Bourkes Luck Potholes, een plek waar twee rivieren (de Blyde en de Treur) samenkomen en wonderlijke vormen in de rotsen zijn uitgesleten. Hier begint ook de derde grootste canyon in de wereld. Ook het uitzicht dat God's Window wordt genoemd was indrukwekkend. Erg jammer dat de zo'n niet scheen en het zicht niet helder was. Hier was ook een regenwoudje ontstaan door opstijgende warme lucht. Het begon daar zelfs even te regenen, terwijl het verder de hele dag droog was en rond de 22 graden.
Intussen komt het concert waarvan we op ons terras kunnen genieten, langzaam op gang. Vogels waarvan het fluitje niet gek zou zijn als ringtone, de krekels al volop bezig, straks alle vogels tegelijk en de kikkers die als laatste inzetten.
Over concerten geschreven, ik heb al anderhalve week geen klassieke muziek gehoord. En geen journaal gezien of nieuws gehoord. Alles went. Zelfs vrolijk spelende apen in 'onze' tuin.
Internet in Afrika is erg traag, dus elke keer een verrassing of het met de foto's lukt.
Gisteravond uit eten geweest. 'HowareyouFineHowareyoyFineThanks. Binnen 2 minuten ben ik terug en dan moet u weten wat u wilt drinken.' Juffrouw Haaibaai bedient ons. Jannie bestelt kip met 'prawns', weet zij veel dat dat garnalen zijn. En ik (lokaal gekweekte) haai. Ja, hier is alles anders: hier eten mensen haaien in plaats van andersom. Als ik mijn haai op heb en Jannie de kip en we ons bestek neerleggen worden de borden (inclusief de garnalen) al vinnig onder onze neus vandaan gehaald.
Zo gaat dat hier steeds: je moet minstens een half uur wachten op je gerecht en na je laatste hap wordt je geacht meteen te vertrekken. Je moet hier dus vóór- in plaats van nátafelen. De prijzen zijn hier gunstig. Voor een hoofdgerecht inclusief drankje betaal je ongeveer 150 rand / ruim 10 euro.
In mijn enthousiasme over onze hof van heden meldde ik gisteren dat we een jacouzie hadden, maar het is slechts een bubbelbad. Ach, scheelt 60 cm in hoogte. Voordeel dat ik er nu in kon líggen.
Toen we gisteravond thuiskwamen kreeg ik echt een oerwoudgevoel: wat een 'lawaai' van vogels, krekels en insecten. De hele lucht was ermee gevuld. Je moest zelfs wat harder praten om elkaar te verstaan. Gelukkig dat we het geluid met deuren konden afsluiten. 's Morgens bij het licht worden bleek de volumeknop teruggedraaid. Zondag. Rustdag. (En Ezra is jarig, de felicitaties helemaal uit Afrika!)
We luisteren een Afrikaanse preek in de auto, op weg naar mooie uitzichtpunten in de buurt, gelegen aan de Panoramaroute. We kunnen de preek goed volgen. Een degelijke, waarschuwende preek over het geloof van Nebukadnessar. Een oproep tot een lévend geloof, nu het nog kan en tot verootmoediging.
Hoogtepunten waren wel Bourkes Luck Potholes, een plek waar twee rivieren (de Blyde en de Treur) samenkomen en wonderlijke vormen in de rotsen zijn uitgesleten. Hier begint ook de derde grootste canyon in de wereld. Ook het uitzicht dat God's Window wordt genoemd was indrukwekkend. Erg jammer dat de zo'n niet scheen en het zicht niet helder was. Hier was ook een regenwoudje ontstaan door opstijgende warme lucht. Het begon daar zelfs even te regenen, terwijl het verder de hele dag droog was en rond de 22 graden.
Intussen komt het concert waarvan we op ons terras kunnen genieten, langzaam op gang. Vogels waarvan het fluitje niet gek zou zijn als ringtone, de krekels al volop bezig, straks alle vogels tegelijk en de kikkers die als laatste inzetten.
Over concerten geschreven, ik heb al anderhalve week geen klassieke muziek gehoord. En geen journaal gezien of nieuws gehoord. Alles went. Zelfs vrolijk spelende apen in 'onze' tuin.
Internet in Afrika is erg traag, dus elke keer een verrassing of het met de foto's lukt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
