Crimineel Amsterdam

Dag 13
Auto rijden in Zuid-Afrika, hoe gaat dat nou? Als je achterin zit is het precies hetzelfde als in Nederland. Als je achter het stuur zit moet je wel een paar dingen weten.
1. Op heel veel kruispunten staat in elke straat het STOP-bord. Iedereen (ja echt, iedereen!) stopt. Vervolgens gaat wie het eerst gestopt heeft voor de streep ook het eerst rijden. Super makkelijk, heb je geen dure rotondes nodig.
2. De wegen buiten de bebouwde kom zijn tweebaans, met een halve vluchtstrook voor elke rijrichting. Als iemand je wil passeren, ga je zover mogelijk naar links om de ander ruimte te geven. Hij zal je daarna met de alarmlichten bedanken. Probleem is wel, dat op die vluchtstrook vaak mensen lopen, soms met zware boodschappentassen op hun hoofd. Dus met uitwijken moet je wel uitkijken, want het zou jammer zijn van de boodschappen!
3. De wegen zijn vrij rustig en het is er heerlijk rijden. Stel je de weg van Nijkerk naar Putten voor (maar dan met een veel mooier landschap) iets breder, iets minder verkeer, je mag 100 maar rijdt 80. Zo doen wij dat, en dat kost, zelfs als je links rijdt geen enkele extra moeite.
4. Af en toe rijden we op een weg met potholes: gaten in het wegdek. Dat is aan de ene kant leuk, want ze duiken onverwacht op en dan probeer je ze te ontwijken. Maar ook weer niet, want als je, zoals wij gisteren, toch door zo'n gat rijdt, denk je echt dat of je band scheurt of dat je as breekt. Wij hebben hier geen Toyota, maar een Mitsubishi.... En toch bleek geen van beiden gebeurd te zijn.
5. Het wordt afgeraden 's avonds te rijden, omdat blijkbaar nogal wat mensen denken dat ze overal potholes zien.
Meer dan de helft van de auto's (tenminste in de gebieden waar wij waren, dus in het noorden) is van een bekend merk:Toyota. De rest is Mitsubishi of Honda of Nissan. En af en toe kom je een Duits merk tegen. Eigenlijk nooit een Frans. Ik schat dat driekwart van de auto's wit is. Dat zou met de weerkaatsing van de warmte te maken hebben.

Vandaag hebben we veel kilometers gemaakt. Om half drie kwamen we aan in Piet Retief. Een bungalow die er mag wezen, samen met enkele andere huisjes bij een boerderij met koeien, maisvelden en eucalyptusbomenplantage.
Er was een wandelroute door hun akkers en langs vijvers met vogels. We vertrokken en drie honden van de eigenaar liepen mee. Wij maar zeggen: 'Go home', maar dat hielp niet. Ze hebben de 2,5 km gewoon met ons meegelopen. Onderweg joegen ze de stieren voor ons aan de kant. Zie je het voor je: Bert en Jannie laten drie honden uit!

De rit van vandaag gaf mooie uitzichten op heel veel heuvels en dalen. Het ging voortdurend naar boven en naar beneden. We zien weinig groen. Het is allemaal bruin/rood. We genieten daarom extra van onze bungalow met prachtige tuinen eromheen.
Aan het begin van de weg naar Amsterdam stond een bord met een waarschuwing: 'Criminal Area! Don't stop.' Zeker gepikt uit Nederland.... Overigens hebben we ons hier nog geen moment onveilig gevoeld.

Morgen weer een lange rit en dan blijven we twee dagen in Winterton, met uitzicht op de Drakensbergen.

En alles went: 9 kussens op een tweepersoonsbed (gisteren maar 7) - wat moet je d'r mee? Kunnen ze beter investeren in wc-papier, dat hier overal enkellaags is. Krijg je bruine vingers van.